Pokrótce - naprawdę świetnie zrealizowane kino wojenne. A po kolei:
Plusy:
- no, warsztat prima sort! Nie ma jakiejś ściemy i udawania. Kamera z drona, kamera w ciasnym pojeździe, ujęcia ze śmigłowca, z widoku snajpera - widać że naprawdę się przyłożono do części techniczno wizualnej!
- wyglądało, że mieli niezłą sumkę na film. I baza wojskowa, i wozy opancerzone, i drony, i centra dowodzenia, i śmigłowce bojowe. Tu też widać że zadbano o pokazanie arsenału
- świetnie pokazany chaos wojny. Nie ma prostych i standardowych rozwiązań, zawsze coś nie działa, coś zawiedzie i wszystko idzie niezgodnie z planem. No i zawsze wszystko bierze w łeb w najmniej spodziewanym momencie i od razu hurtem.
- chyba jeden z niewielu filmów, gdzie przeciwnik nie jest jakimś durnym tłumem dzikusów, ale przeciwnikiem dowodzonym, wyszkolonym i prowadzącym zaplanowaną strategię walki.

No i żeby nie było tak słodko, to minusy:
- wylewający się z ekranu patos. Oczywiście są nasi dzielni bohaterowie, samce alfa, napakowane testosteronem, walczący w słusznej sprawie, bohatersko walczący, ze świetnymi dowódcami. A na przeciw oczywiście jacyś dzikusi którzy służą tylko jako mięso armatnie
- nasi bohaterowie to w 100% herosi. Kulom się nie kłaniają, opanowani i perfekcyjni w każdym calu. Przeciwnik w ilościach hurtowych strzela non stop i zawsze pudłuje, a nasi bohaterowie krótkimi seriami niemalże od niechcenia eksterminują zastępy wroga.
- niestety wytarte klisze. Przeciwnik ginie od jednego strzału, a nasi bohaterowie są niezniszczalni, i nawet po wielokrotnym postrzeleniu dalej koszą przeciwnika. A jak trafi snajper to w sumie nic, ot, raptem drobna ranka na przestrzał. Przeciwnik pada na setki, a jak "naszych" trafię jednego to wielkie zaskoczenie. No i standard: jak jakiś żołnierz popatrzy na zdjęcie żony i dziecka, to od razu wiadomo że scenariusz nie zgotuje mu dobrego losu. No i nie ma to jak wplecenie jakiejś niespodziewanej ciąży, telefonu który w odpowiednim momencie złapał zasięg i przeciwnik, który zawsze wycofuje się na sekundę przed zwycięstwem
- nie do końca rozumiem podejście ze strony wojskowej, ale coś czuję że trochę tam podkręcono kolorki. Serio przewrócony, uszkodzony i bezbronny wóz opancerzony jest tak odporny na ataki? I nawet wielokrotne trafienie RPG7 mu niewiele robi? Zamiast porządnie podpalić albo wysadzić materiałami wybuchowymi to przeciwnik naparza z karabinów maszynowych wiedząc, że akurat na tę broń wóz jest całkowicie odporny. Mamy i Apache, który w zasadzie w 3 minuty zrobiłby porządek - i boimy się RPG7? No wiadomo że to droga zabawka i nawet taki pocisk mógłby zrobić zamieszanie, ale ryzyko w sumie niewielkie i lepiej ryzykować życie wielu ludzi i los całego patrolu?

Sumarycznie: świetne męskie kino, ale mam wrażenie że prawdziwa historia została bardzo mocno stuningowana i prawdziwej historii jest tam tyle, ile w Klanie.