Jedno z czołowych osiągnięć "szkoły polskiej", będące swoistym rozrachunkiem z mitologizowaniem wojennej przeszłości. Film należy do rzadko spotykanego gatunku - składa się z dwóch luźno ze sobą związanych tematycznie nowel. Część pierwsza opowiada o warszawskim cwaniaku Dzidziusiu, który przypadkowo wciągnięty w Powstanie Warszawskie
Najbardziej uderzyła mnie ta scena kiedy siedzący spokojnie od 5. lat w oflagu oficerowie zawodowi patrzą z góry na dopiero co przybyłych oficerów czasów wojny. Tym pierwszym ciągle w głowie wrzesień 39, dla nich czas się zatrzymał, ba, dla nich wojna już się skończyła i uczą się taktyki na kolejne, w międzyczasie...
Arcydzieło Szkoły Polskiej. Budzi śmiech przez łzy. Bezlitośnie obnaża wady narodowe Polaków.
Genialna reżyseria i nowoczesna gra aktorów. Wielki film.
Zdumiewające, że w czasach kiedy trauma II WŚ wciąż jeszcze była świeża, pozwolono - w filmie jej dotyczącym - na taką kpinę z zawsze obecnego, groteskowego polskiego zadęcia, z kompleksów i tych wszystkich wielkich min, które skrywają pustkę... :)
Polska szkoła w rozkwicie. Dwie nowele Munka pokazujące zagadnienie bohaterstwa: w trakcie Powstania i w obozie jenieckim. Kpiarsko, prześmiewczo, tragikomicznie. Pierwszorzędnie zagrane, z żywymi, soczystymi dialogami i masą przemyśleń. Zwłaszcza druga część kieruje widza mocno w stronę refleksji, skłaniając na...